Bu yazı gece telefonumla yazılmıştır.
Acayip moralimi bozdu bu kitap.. Şimdiye kadar inandığım şeylerin hepsine yanlış diyor! Ve haklı da.. Hepsi yanlış! Tamamen toplum baskısına göre şekillenmişiz..
Erkenden bi okula yazılmak, alakan olmayan bir konuda uzmanlaşmak ve ömür boyu mutsuz olmak! Hayat bir kere ve mutluluk dediğin o şey tam içinde.. Seni hiçkimse, hiçbirşey ya da hiçbirtoplum bastırmamalı, engellememeli.. Sen bir canlısın ve hayatının en güzel zamanlarındasın..
Elbette her şey böyle toz pembe değil, mutluluğun uğruna her şeyi bir köşeye fırlatamıyorsun bazen.. Ama göze almak lazım, katlanmak lazım..
İşte içimden gelen bastırılmış isteğim; ben hiç bir zaman gerçekten öğretmen ya da turizmci olmak istemedim, toplum dayattı!
Kendimi o dünyaya ait hissetmiyorum.. Sorumluluk alacak ve sürekli birşeyleri düşünecek bir kişiliğim yok! Bu iş, turizm.. Bana göre değil.. Ömür boyu çekemem..
Ben bir ressam, ben bir müzisyen, ben bir fotoğrafçı, ben bir seramikçi, ben bir güzel sanatlar fakülteli olmak istiyorum!
Ne gerekiyorsa yapacağım ve gerçek mutluluğu yaratıcılığımda bulucağım!
Teşekkürler OSHO..
Ben de okumak istiyorum o kitabii!
YanıtlaSilVe Damla simdi bunun ustune Amerikan yasantisini gormelisin. :D Su toplum baskisi vesaire tarzdaki 'uyanislari' ben orda gerceklestirdim. Bana da super olur bu kitao simdi. Uuuyy! :))
ama ama ama bana orda gsf okutsunlar xx
YanıtlaSilallam damlanın içindeki davinci uyandı :D Allah yolunu, bahtını açık etsin damlacım, herkes senin gibi ideallerinin peşinden gidebilse keşke...
YanıtlaSilsen mesela..
YanıtlaSilahhhh ah.
benim ideallerim sıcak denizlere inmekk ruslar gibimm :P :P ahah yapıcam bigün :P
YanıtlaSil