İlkokul & Üniversite

iLkokuLa giderken nasıL ağLadığımı düN gibi hatırLıyorum.. "Anneeee !! annemii istioooom" diye sıNıfta durmamışTım ve iLk gün aNNem geLip beNi eve götürmüştü..

düşündüLer acaba hazır değiLmiydi okuLa ? bir seNe daha evde annesiyLemi olmalıydı bu çığlık atarcasına ağLayan kız..

iLerdeki hayaTımı düşünüp zorLa götürdüLer okuLa.. SarıLıp bırakmıyordum annemi.. Sanki beni bir daha hiç anneme götürmiceklermiş gibi..

YıLLar geçti aradan.. Şimdi yine aynı sebepten akıyo gözyaşLarım.. Tabi şimdi daha sessiz.. Hıçkırmadan.. yavaş yavaş.. Hatta öyLeki damLaLarın aktığını ben biLe hissetmiorm..

düN üniversite tercihlerimi ösym amcama gönderdim.. BuLunduğum şehri yazamama burukLuğuyla tabi.. Gitmek.. 4 seneLiğine alışıkLıklarımdan uzak kaLmak.. Annemi özLemek..

Bebek oLduğumu düşünebiLirsiniz.. Ana kuzusu da diyebiLirsiniz.. Ama bu beni çok korkutan bir şey.. Yine hazır değiLim hayata ve yine zorLa itekLenerek gönderiLiyorum okuLa.. Başa dönüyor hayaT bir yerLerden..

duvarlara öyLe boş boş bakıyorum.. 1 ay sonra yabancı bi dünya da başka duvarLara bakacağım akLıma geliyor ve yine ben farketmeden akan gözyaşlarımı hissediyorum yanağımda..

Çok abartıyor da olabilirim .. ama ben annemi dünyadaki her şeyden ama herşeyden çok seviyorum..

eve geldiğinde " anne bak bugün noldu " diyeceğim, gıcık edip poposunu ısırdığımda beni kepçeyle kovalayacak, bana bağırırken aynı zamanda hayat dersi verecek olan bir insan olmayacak gittiğim yerde..

ben yiNe kafam attığıNda kaçar sıK sıK geLirim annemin eviNe.. " annemin evine gidiyorum beN.. hıh"

bağımLı yaptı keNdine beni bu çiNgeNe kadıN

heLe bi geLsin yine ıssırcam poposunu

yazmak ve rahatLamak adına döküLen satırLarıma "vay gerizekaLı" yazacak oLsanız da yorum istiyorum