Çarşamba, Ocak 16, 2008

Günlerden Çarşamba..



Evime geldiğimden beri dışarıya adım atmadım.. Evde pinekleyerek dvd izlemek, çerez yemek, bilgisayarı kurcalamak, yeni müzik türleri keşfetmek, bol bol albüm indirmek ve dağıttığım yerleri toparlamak tek aktivitem..

Gelirken getirdiğim bir bavul dolusu çamaşırı yıkamak da cabası.. Bugün ilk partiyi hallettim.. Ama ufak bi sorun vardı; evimiz sağ baştan sol başa kuzeye baktığından tek bir güneş ışığı evimize adım atmıyor ve dolayısıyla ev Antalya'nın kuzey kutbuna dönüşüyordu.. Çamaşırların da balkonda kuruması imkansızdı.. Hatta kurumak yerine sularının üstünde donacağının balkona çıktığımda burnumdaki sümüklerim donunca anladım [gribim yeni geçti de.. hasarları devam ediyor]. Ben de çamaşırları kucakladığım gibi çatıya çıktım, çamaşırlığı da diğer elimde sürükleyerek.. Koydum en güneşli yere elimdekileri.. Sonra kollarımı iki yana açıp, gözlerimi kapayıp derin bi nefes çektim.. Ohhh.. üzerimdeki 3 kat hırkayı çıkarıp t-shirtümle kaldım ve başladım çamaşırları asmaya..

"Antalya'da hava nasıl?" diye soranları ne çok yanılmışım.. "Buz gibi" olan bizim evmiş, dışarısı değil..

Tam işimin ortasındayken bir sesle irkildim! "şişşt fıstıkk!!" O da nesi??¿ Kaldırdım kafamı 4 katlı binamızın çatısından, sesin geldiği yöne doğru. Etrafta benden başka fıstık yoktu, bu yüzden ki üstüme alınmıştım.. "Gel orda çalışacağına bize yardım et sen kuzum!" Aman yarabbi!! Karşıdaki inşaatçı gözlerini bana doğru dikmiş bir şeyler söylüyordu.. Umarım şaşıdır da bunları başka birine söylüyordur diye umut ederek son hız çamaşırlarımı asmaya başladım.. "Yavaş yavrum yavaş.. düşürme kirlenirler" Sanki kendimi Nuri Alço'yla konuşuyormuş gibi, hatta az sonra adam elinde bir bardak gazozla bana yanaşacakmış gibi hissettim.. Çamaşırları astığım gibi evime gittim "gitme daha karpuz keseceydik muhahaha" sesleri arasında..

Babama bu durumu söyleyemezdim.. Gözü kara babam gider hem döver hem dayak yer gelirdi. Olmazdı. Yapacak bir şey yoktu bir daha çatıyı kullanmamaktan başka..

Ama içime nasıl oturdu anlatamam..! Afyon'daki sapıklar daha kibardı yahu..

:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder